Koło Badań Artystycznych Szkoły Doktorskiej UR
MY TERAZ TUTAJ
11 kwietnia 2024 godz. 12:30, Galeria Instytutu Sztuk Pięknych im. prof. Włodzimierza Kotkowskiego, Rzeszów, al. mjr. W. Kopisto 2a
Kuratorki:
Magdalena Franczak, Barbara Porczyńska
Wystawa czynna do 5 maja 2024
.
Magdalena Franczak, Ewelina Figarska, Paweł Korbus, Lila Kalinowska, Barbara Hubert, Kuba Maciejczak, Barbara Porczyńska
Mój obraz (Złoszczę się coraz więcej/I am getting angry more and more), został oznaczony Blue Ribbon czyli Wyróżnieniem Honorowym w IV corocznej edycji „the 4th annual Visions of Self” organizowanej przez Yosemite Sierra Artists w Kalifornii.
https://mettagallery.com/vis…/visions-of-self-2024-awards/
Yosemite Sierra Artists Visions of Self to coroczny pokaz prac artystek z całego świata, organizowany przez Yosemite Sierra Artists. Czwarta edycja konkursu prezentuje 139 prac przedstawiających autoportret kobiet, środowisko, emocje i stan bycia, wybranych spośród tysiąca zgłoszeń.
The 4th Annual Visions of Self dla kobiet jest już dostępny w Internecie. Jak podają organizatorki „każdy element przyczynia się do tego, że czwarty coroczny pokaz jest niesamowitym wyrazem kobiecych doświadczeń. Gratulujemy wszystkim naszym artystom, w tym laureatom następujących nagród”:
Best of Show: Breakthrough by Kelsey Cheatham
1st Place: Nyctinasty by Hannah Fitzgerald
2nd Place: Flipped by Jessica Bednarcik
3rd Place (tie): Enough by Devany Dellis, Container by Grace Tasel
Honorable Mentions:
Understanding Tarot by Sheila Boyd
Strength from Within by Sarah Harvey
Barely There by Kaylin Millsap
The Journey by Karmen Naccarato
I am Getting Angry More and More by Barbara Porczyńska
Hush by Evany Zirul
Jury: Carolynne Gamble and Michele Chmielewski
Organizatorki:
Jennifer Moss & Wendy Denton
Visions of Self
Wraz z Galerią o Samoku Kawy zapraszamy serdecznie na otwarcie mojej wystawy „Warstwy Codzienności”. Wernisaż to wydarzenie w ramach Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic”.
Czekamy na Państwa 03 lutego (sobota) godz. 13:45.
Wystawa czynna do 01.03.2024
Galeria o smaku kawy, ul. 3 Maja 15, Sanok, Poland
FB Galeria o smaku kawy: https://www.facebook.com/profile.php?id=100083200695533
strona galerii: https://galeriaosmakukawy.interpiano.pl/?fbclid=IwAR3AwwGZ4qVnZ6z-8V8so0btBcVQSXw0qbpvdraHx0WHiG3P0ii6P-mmXZg
Opracowanie merytoryczne: Joanna Kluz
Animacje: Mateusz Cyran
Rysunki: Barbara Porczyńska
Realizacja: Wydział Sportu, Promocji i Turystyki Urzędu Miasta w Łańcucie
Partnerzy Projektu:
Hotel Łańcut, Hotel Sokół Wellness&SPA, Vis à Vis Łańcut
Link do filmu:
Uczestniczą: Ewelina Figarska, Kamil Głąb, Barbara Hubert, Weronika Jarzębska, Lila Kalinowska, Aleksandra Kobus, Karolina Kochan, Paweł Korbus, Monika Maciałek, Jakub Maciejczyk, Aleksandra Matecka, Karina Miłoś, Marcja Olbrycht, Tomasz Pelczar, Julia Pelechowicz , Barbara Porczyńska, Ilo Smyrak , Maja Stawicka-Pipowska, Natalia Suwaj, Alicja Werner, Natalia Wolicka
Miejsce: przestrzeń Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, Data: 19 listopada 2023 r.
Kuratorki projektu: Jadwiga Sawicka i Agata Sulikowska-Dejena:
„Na rok 2023 przypada stulecie urodzin Jerzego Nowosielskiego. W całym kraju realizowane są wystawy, konferencje, spotkania poświęcone artyście, który najczęściej kojarzony jest z przepojonym głęboką duchowością malarstwem, często opisywanym jako współczesne ikony. Malarz zaznaczył swoje miejsce w historii jako teoretyk sztuki, filozof i teolog. Aby upamiętnić osobę i tę ważną datę powstał projekt pt. Dialogi z/o Jerzym Nowosielskim, realizowany w przestrzeniach Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, przez osoby studenckie z Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego w Rzeszowie, Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu in. Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz gości.
Jako kuratorki projektu punktem wyjścia do wspólnych działań uczyniłyśmy szeroko rozumiany rysunek i związane z nim performatywne działania. Wybór rysunku pozwolił skupić się na mniej znanym i eksponowanym dorobku Jerzego Nowosielskiego. Jego szkice odsłaniają artystę w trakcie procesu; poszukującego, przelewającego myśli na papier za pomocą linii, a także nie zawsze znajdującego właściwą formę. Rysując można próbować, nie kończyć, mylić się, zmieniać, szukać. Wśród prac rysunkowych znajdujemy projekty obrazów, abstrakcyjne kompozycje, sylwetki, twarze-portrety, rysunki o tematyce erotycznej, szkice o różnym stopniu złożoności i dosłowności.
Rysunek jest szlachetną, a przy tym najszczerszą, najbardziej spontaniczną formą artystycznej wypowiedzi. Może być formą skończoną, dziełem sztuki, albo zarysem, szkicem – początkiem czegoś, co dopiero ma się zmaterializować przy użyciu innego medium. Pojawia się już na początku kształcenia akademickiego, ale mistrzostwo w tym medium wymaga lat pracy. Każda jego forma, czy etap pracy nad nim ma w sobie coś z eksperymentu. W naszym zamierzeniu eksperyment i improwizacja stały się formułą spajającą cały projekt. Od prywatnych eksperymentów osób studenckich w ich własnych pracowniach, poprzez działania performatywne, twórczą improwizację w przestrzeniach teatru, po performatywną konstrukcję przestrzeni dialogu rozpiętej między materialnymi obiektami wystawy w teatralnej galerii. W ten sposób tworzenie żywego wydarzenia, ruch, płynność stają się przestrzenią wymiany myśli, konfrontacji postaw czy wzajemnej inspiracji. W polu naszych zainteresowań znalazł się przede wszystkim żywy proces, to co otwarte, niedokończone, bardziej poszukujące niż oferujące rozwiązania i odpowiedzi”.
Wydarzenie realizowane w ramach Przestrzeni Sztuki. Program finansowany jest ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowany przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Projekt plakatu/baneru: Tomasz Pelczar
fot. Katarzyna Tereszkiewicz
Barbara Porczyńska
DIALOG O/Z NOWOSIELSKIM: Przynajmniej w sztuce wolno mi wszystko[1]
Jerzy Nowosielski, jak czytamy w jednej wielu publikacji poświęconej artyście, był nie tylko mistrzem malarstwa, ale także i słowa. Krystyna Czerni zwraca szczególną uwagę, nie tyle na jego rozważania eseistyczne, co właśnie na błyskotliwe i intrygujące, żywe dialogi, jakie prowadził ze swoimi rozmówcami. Obecność słuchaczy pobudzała kreatywność jego myślenia, stąd często bywał zapraszany na różnego rodzaju dyskusje, spotkania autorskie czy rozmowy z dziennikarzami. Zapisy z rozmów z Nowosielskim są opublikowane i szeroko dostępne, czy to w formie artykułów czy książek[2].
Nowosielski był bardzo śmiały w wyrażaniu własnych opinii na dany temat, począwszy od sztuki sakralnej po głębokie rozważania teologiczne, filozoficzne i duchowe. „Staram się myśleć… i mówić prawdę”[3]. Olśniewał erudycją. Jego refleksje zmuszają do przemyśleń. Do uruchomienia własnych pokładów odczuć i niepokojów. Do stawiania pytań.
Jak zauważa Czerni, wnikliwa analiza wszystkich rozmów z Jerzym Nowosielskim odsłania pewną niekonsekwencję jego poglądów, co ujawnia ewolucję myślenia, rozwój. Jego myśli są jak „dzieło w toku”, a my – odbiorcy, stajemy się przez to świadkami intymnego procesu[4].
Nowosielski rozważał, ale także wciągał do rozmowy. Obcując z jego dziełami, ale i słowem, będąc poniekąd dopuszczoną do jego osobistych rozterek i przeżyć duchowych, postanowiłam wykonać cykl prac, bazujących na jego kompozycjach i przemyśleniach. Nie są to jednak interpretacje dzieł, ani nawiązania do stylu czy tematyki, lecz „rysunki” literalnie wykonane słowem za pomocą starej maszyny do pisania. Wybrane cytaty wypowiedzi Jerzego Nowosielskiego przeniosłam na papier, wystukując poszczególne słowa na maszynie, nawarstwiając je na siebie, aż do zaniku czytelności. Cztery prace wykonałam w zaciszu swojej pracowni, zaś piąta kompozycja będzie powstawała na żywo w galerii, żeby unaocznić sam proces powstawania tych prac, który jest dla mnie równie ważny, a być może nawet ważniejszy niż efekt końcowy.
Skupienie, cierpliwość, mocowanie się ze starym, zacinającym się nierzadko mechanizmem czcionek, ból palców czy efekt dźwiękowy zbyt głośnego sprzętu, który w dzisiejszych czasach został wyparty przez nowsze i lepsze urządzenia takie jak laptop, gdzie można w łatwy i niewidoczny sposób skorygować błąd w programie tekstowym, pozwoliły mi jednak wejść w osobliwy stan zadumy. „Cała moja twórczość jest ucieczką w metafizykę. Chodzi tylko o to, jaka jest ta metafizyka. Jest to metafizyka człowieka nowoczesnego, który ucieka w inny wymiar z całym bagażem swoich doświadczeń emocjonalnych”[5]. Rytmika wystukiwanego tekstu, ciągła kontrola ruchu czcionek i zmiany kierunku nawijania szpulek z wyblakniętą już czarno-czerwoną taśmą, panowanie nad kompozycją rysunku, dokładanie warstw kojarzyła mi się z rozważaniami towarzyszącymi mi przy malowaniu obrazu.
Maszyna do pisania, którą wykonałam rysunki, została podarowana mi przez mamę, kiedy miałam czternaście lat i marzyłam, by pisać na niej własne książki. „Nie marzę już o niczym. Mam 75 lat. Chciałbym namalować jeszcze jako tako jakiś dobry obraz. Jak się przekroczy granicę pewnego wieku, to się już nie marzy. Raczej chce się mieć święty spokój. Najchętniej lubię leżeć na kanapie i myśleć”[6].
Kiedy kupiłam swój pierwszy laptop, który przyniósł ulgę moim wiecznie wyobdzieranym palcom, nie byłam w stanie pozbyć się starej maszyny do pisania, na której wystukałam tak wiele słów (włącznie z pierwszym egzemplarzem mojej pierwszej pracy licencjackiej z filologii polskiej) i jestem przekona, że nigdy to nie nastąpi. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim uruchomiły we mnie potrzebę pokłonienia się nad jego słowem. Na zadanie sobie trudu, ponieważ mogłam skopiować dane fragmenty rozmów, ułożyć je w taki a nie inny sposób w programie graficznym i w ciągu kilku minut wydrukować niezliczoną ilość odbitek.
Czasochłonna i ciężka praca podczas „rysowania” maszyną do pisania kompozycji opartych na dziełach i wypowiedziach Jerzego Nowosielskiego zupełnie oderwała mnie od otaczającej rzeczywistości, dając poczucie obecności Mistrza. To ja prowadziłam z nim dialog. Powtarzałam jego słowa, a moje palce wystukiwały je na papier.
Przynajmniej w sztuce wolno mi wszystko.
12.11.2023
[1] Sztuka nie boi się propagandy. Z Jerzym Nowosielskim rozmawia Krystyna Czerni, [w:] Jerzy Nowosielski . Sztuka po końcu świata. Rozmowy, Kraków 2012
[2] Trzy tomy rozmów ze Zbigniewem Podgórcem: (Wokół ikony, 1985; Mój Chrystus, 1993; Mój Judasz, 2009, wybór rozmów Krystyny Czerni: Sztuka nie boi się propagandy. Z Jerzym Nowosielskim rozmawia Krystyna Czerni, czy zapis wywiadów telewizyjnych Katarzyny Janowskiej: Rozmowy na koniec wieku I, w tym również z Jerzym Nowosielskim.
[3] Sztuka jest zawsze sztuką końca świata. Z Jerzym Nowosielskim rozmawia Wacław Pyczek, Kresy 4/1998 r.
[4] Sztuka nie boi się propagandy. Z Jerzym Nowosielskim rozmawia Krystyna Czerni, … s. 7.
[5] Świadomość ikony. Z Jerzym Nowosielskim rozmawia Paweł Kwiatkowski, Literatura 3/1983 r.
[6] Mówi Jerzy Nowosielski: Jestem grzesznikiem, ale się tym nie chwalę. Z Jerzym Nowosielskim rozmawia Kazimierz Targosz, Przekrój 11/1998 r.
VII Piotrkowskie Biennale Sztuki
ODA (Ośrodek Działań Artystycznych) Piotrków Trybunalski
21.10. – 30.12.2023
Do tegorocznego konkursu zgłosiło się 618 autorów przedstawiając do oceny 1275 prac. Jury w składzie: Grzegorz Borkowski – przewodniczący, prof. Elżbieta Banecka, prof. Grażyna Jaskierska-Albrzykowska, dr hab. Aleksandra Gieraga, dr hab. Sebastian Wywiórski i reprezentujący organizatora konkursu dyrektor ODA Andrzej Hoffman zakwalifikowało do wystawy finałowej 74 prace 65 autorów oraz przyznało nagrody.
Do wystawy zakwalifikowały się również moje dwie prace:
JA. Drzewo, wideo 1:00 min, 2021
Life-work balance, instalacja artystyczna 2020-2023
Wróciłam do domu, ale nadal żyję Barceloną. Miasto oczarowało mnie, to była miłość od pierwszego wejrzenia. Jestem wzruszona z powodu prestiżowej wystawy „Figurativas 2023”, której wernisaż odbył się 6.10.2023 w MEAM. Tłumy ludzi pomimo biletowanego wstępu. Niesamowite obrazy i rzeźby, a pośród nich i moje płótno, które zostało dostrzeżone i wyróżnione przez Jury. Niezmiernie się cieszę, że w tak zacnym gronie znalazła się niezwykle silna ekipa artystek z Polski, którym również z całego serca gratuluję: Anna Wypych, Joanna Śmielowska-Jaremin, Maria Szachowska i również nagrodzona Dominika Szostak – jesteście Wielkie! Miałam również możliwość zobaczenia na własne oczy twórczość artystów, których podziwiam. Jordi Diaz Alama – dziękuję za wspólne zdjęcie! Ogromne emocje. Nie wiem jak je opisać. Jestem wdzięczna ekipie MEAM i Jury za to doświadczenie. Dziękuję firmie „Escoda” za nagrodę.
„Widok”
oleje na płótnach, 2023
„Widoki” to 8 zapisów malarskich tego samego miejsca. Goniłam pędzlem chmury i słońce, które bardzo szybko zachodziło.
Mój obraz obraz “Everything is under control” (olej na płótnie 100×100 cm, 2023) zdobył nagrodę: PREMIO MATERIAL ARTÍSTICO „ESCODA” w prestiżowym międzynarodowym konkursie the 12th international painting & sculpture competition „FIGURATIVAS 2023” w Barcelonie!
Jury obradowało w Barcelonie 8 lipca 2023 r. w składzie: Jordi Díaz Alamà, Miriam Escofet, Antonio López, Guillermo Lorca, Arantzazu Martínez i Tomás Paredes oraz przewodniczący José Enrique González, Prezes The Fundació Privada de les Arts i els Artistes.
Nagrodzony obraz będzie można zobaczyć na wystawie finałowej od 6 października 2023 r. do 14 stycznia 2024 r. w Museu Europeu d’Art Modern (MEAM) w Barcelonie. Wystawie będzie towarzyszył katalog „Figurativas 2023”.
Konkurs „Figurativas” organizowany przez The Fundació Privada de les Arts i els Artistes ma na celu promowanie i upowszechnianie znaczenia sztuki figuratywnej w sztuce współczesnej.
Barbara Porczyńska 